Załogowy statek kosmiczny firmy SpaceX (USA).

Masa startowa 12 ton, sucha 4,2 tony, ładunek wynoszony 3,3 t, ładunek zwożony 2,5 t, długość 6,1 m, średnica 3,66 m. Żywotność: 7 dni (lot autonomiczny) lub 2 lata (w stanie hibernacji w składzie ISS).

Statek będzie wynoszony z wyrzutni SLC-39A kosmodromu Cape Canaveral przy pomocy rakiety Falcon-9R.

Dragon 2 składa się z dwóch zasadniczych części - kabiny i sekcji transportowej.

• Czteroosobowa kabina o objętości wnętrza 11 m³ ma kształt ściętego zaoblonego na wierzchołku stożka połączonego z walcem, o średnicy podstawy 3,7 m. W jej górnej części, pod otwieraną na zawiasach pokrywą ochronną, umieszczony jest węzeł cumowniczy typu NDS/iLIDS (NASA Docking System/international Low Impact Docking System), umożliwiający automatyczne bądź ręczne cumowanie do jednego z węzłów ISS, mających zamontowany adapter IDA (International Docking Adapter). Na ścianie bocznej znajdują się właz oraz cztery gondole, z których każda zawiera dwa silniki SuperDraco (ciąg 8x71 kN). Silniki te pełnią rolę systemu ratunkowego i orbitalnego manewrowego. Prócz tego kabina posiada zestaw 16 silników manewrowo-korekcyjnych Draco. Wszystkie silniki napędzane są mieszanką hipergoliczną monometylohydrazyna/czterotlenek azotu. Czynnikiem wypychającym jest hel. Wszystkie składniki systemu napędowego umieszczone są w kulistych zbiornikach zbudowanych z kompozytów węglowych, otoczonych warstwą tytanu. Na spodzie kabiny umieszczona jest osłona ablacyjna PICA-X trzeciej generacji. Maksymalne planowane przeciążenie ma nie przekraczać w żadnej fazie lotu 3,5 g. Wodowanie na spadochronach.
• Nieciśnieniowa sekcja transportowa ma kształt walca o długości 2,3 m, średnicy 3,6 metra i objętości 14 m³, umieszczona jest bezpośrednio pod kapsułą i może pomieścić do 850 kg ładunku. Jest odrzucana bezpośrednio po deorbitacji, nie jest przewidziana do odzyskania. Na jej zewnętrznej powierzchni umieszczone są baterie słoneczne, radiatory systemu termoregulacji oraz brzechwy stabilizacyjne.