Misja Discovery będzie przedłużona
Kolejne przedłużenie misji Galileo
Sekcja orbitalna Shenzhou-2 nadal aktywna
"Morski Zenit" wystartował
Druga stała załoga ISS rozpoczęła pracę
Alarm pożarowy na ISS
Ponowne kłopoty z kamerą sondy Stardust
Discovery wylądował na KSC
Doniesienie NIMA na temat sondy Mars Polar Lander
Czy Tito poleci na ISS ?
Deorbitacja Mira
Nominacje do załóg
Zmarł Boris Rauszenbach
Tito zdolny do lotu
Nieudana próba startu GSLV

  15.03. NASA zdecydowała o przedłużeniu misji STS-102 wahadłowca Discovery o jeden dzień.

  15.03. NASA zdecydowała się po raz kolejny przedłużyć misję orbitera Jowisza, tym razem o dwa lata. Koszt
przedłużenia misji wynosi zaledwie 9 mln. dolarów. W jego trakcie sonda pięciokrotnie zbliży się do różnych
satelitów Jowisza. Ostatnio o locie Galileo pisaliśmy 29.12.2000.

  15.03. około 05:04 moduł orbitalny chińskiego statku kosmicznego Shenzhou-2 wykonał manewr, w wyniku
którego jego orbita została podniesiona z 382-394 km na 390-405 km. Poprzednio o misji pisaliśmy 20.02.

  18.03 o 22:33:30 z platformy Odyssey, zakotwiczonej na równiku, około 2.200 km S od Hawajów (154° W)
wystartowała należąca do spółki Sea Launch rakieta Zenit-3SL. Na orbicie przejściowej do geostacjonarnej
umieszczony został satelita komunikacyjny Roll = XM-2. Dwa satelity tego typu będą służyć do przekazu
bezpośredniego do samochodów na kontynencie amerykańskim muzyki i wiadomości.

  19.03. o 04:31:52 nastąpiło odłączenie Discovery od ISS i formalnie rozpoczął się pobyt drugiej stałej załogi
ISS. Przebieg jej lotu opisujemy na stronie statku ratowniczego ekspedycji, Sojuza TM-31.

  19.03. o 15:00 na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, na której rozpoczęła dzisiaj pobyt druga stała załoga,
rozległ się sygnał alarmu pożarowego. Przyczyną ogłoszenia fałszywego na szczęście alarmu był czujnik dymu
w laboratorium Destiny, który został zatkany pyłem nagromadzonym podczas rozpakowywania ładunków
dostarczonych w misji STS-102. Ponieważ w momencie ogłoszenia alarmu automatycznie zostały wyłączone
wentylatory (oprócz modułu Unity), po stwierdzeniu, że alarm był fałszywy, załoga chciała rozpocząć procedurę
ich ponownego włączenia. Niestety, okazało się, że jedyna dostępna na stacji procedura znajduje się w jednym
z laptopów, które z niewiadomych przyczyn również wyłączyły się w chwili ogłoszenia alarmu. Załodze udało
się jedynie uruchomić system wentylacji w module Zwiezda. W tej sytuacji zdecydowano, że ponowne
uruchomienie systemu wentylacji zostanie wykonane zdalnie przez kontrolę misji w Houston. Wentylatory
w Destiny zostały ponownie uruchomione o 16:20.

  20.03. kontrola lotu sondy Stardust stwierdziła, że wystapiło ponowne zanieczyszczenie obiektywu kamery.
Poprzednio podobny problem wystapił w ubiegłym roku, ale został usuniety w styczniu br. Ostatnio o locie
sondy pisaliśmy 16.02. Sonda wystartowała 07.02.1999, a jej strona WWW jest tutaj.

  21.03. o 07:31:42 wylądował na KSC wahadłowiec Discovery. Zakończyła się w ten sposób misja STS-102,
która wymieniła na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jej pierwszą podstawową załogę na drugą.

  19.03. NIMA (National Imagery and Mapping Agency) - Krajowa Agencja Obrazowania i Kartografii wydała
oświadczenie, z którego wynika, że w wyniku kilkumiesięcznej analizy zdjęć nadesłanych przez orbitera Marsa
MGS (Mars Global Surveyor) zdałano odkryć na powierzchni planety lądownik sondy Mars Polar Lander. Co
wiecej z komunikatu wynika, jakoby stwierdzono, że lądownik osiadł w prawidłowy sposób na powierzchni.
Ponieważ jednak zdolność rozdzielcza aparatury fotograficznej MGS-a wynosi około 3 metrów na piksel,
a zdjęcia rejonu lądowania były dotychczas wykonane tylko jeden raz, wydaje się, że nie istnieje technika
zdolna do takiego opracowania zdjęć. Tym niemniej NASA zapowiedziała wydanie wspólnego oświadczenia
w tej sprawie. Na temat nieudanej misji MPL-a pisaliśmy m.in.: 28.03.2000, 16.02.2000 i 03.12.1999.

  30.01. został podpisany pomiędzy Rosawiakosmosem, a amerykańskim finansistą Dennisem Tito kontrakt
o wartości około 20 mln. USD na lot kosmiczny tego ostatniego na pokładzie rosyjskiego statku Sojuz TM-32.
Tymczasem NASA kategorycznie nie wyraża zgody na przebywanie Tito na pokładzie ISS (Międzynarodowej
Stacji Kosmicznej). Motywuje to tym, że stacja jest dopiero na etapie montażu, a niewyszkolony astronauta
może sprawiać na jej pokładzie zagrożenie. Strona rosyjska, dla której pieniądze z kontraktu stanowią około
20 procent całego rocznego budżetu twierdzi, że to do niej należy ustalanie składu załogi statku i że Tito jest
członkiem załogi, która w całości wystartuje 30 kwietnia w kierunku stacji. Kilkutygodniowe dwustronne
negocjacje nie przyniosły jak dotąd żadnego rozwiązania, obie strony stanowczo stoją przy swoich zdaniach.
Tymczasem 19.03, po przylocie do Houston dwóch załóg trenujących do tej misji doszło do niespotykanego
dotąd zdarzenia. Po odmówieniu przez NASA prawa do treningu w Ośrodku Lotów Kosmicznych imienia
Johnsona i zabronieniu mu wstępu do pomieszczeń treningowych ośrodka, dowódca załogi podstawowej,
Tałgat Musabajew solidaryzując się z Tito, wraz z pozostałymi kosmonautami odmówił udziału w sesji
treningowej. Dopiero osobista interwencja szefa Rosawiakosmosu, który zapewnił Musabajewa, że Tito
poleci wraz z nim na stację, spowodowała podjęcie treningów przez Rosjan w dniu następnym. Tym niemniej
sytuacja nie jest w dalszym ciągu wyjaśniona, choć nieoficjalnie mówi się o rozwiązaniu, umożliwiającym
"wyjście z twarzą" obu stronom konfliktu. Mianowicie 27.03. podczas badań lekarskich Tito może zostać
"uziemiony" z powodu drobnych problemów medycznych i po podleczeniu uznany zdolnym do odbycia
lotu kosmicznego w następnym statku kosmicznym, Sojuzie TM-33 we wrześniu br. W tym czasie przejdzie
on przeszkolenie w USA, które nie będą już wtedy czyniły problemów z jego obecnością w składzie załogi.

  Zakończyła się deorbitacja Mira. 23.03. wysokość orbity stacji osiągnęła 220 km, co jest minimalną
stabilną orbitę dla obiektu tej wielkości. Silnik transportowca Progress M1-5 wykonał trzy manewry:
 

manewr	początek UT	koniec UT	dV (m/s)	perigeum (km)	apogeum (km)
#1	00:32:28	00:54:02	8,96	187	218
#2	02:00:24	02:24:29	9,60	159	217
#3	05:07:36	05:40:06	28,00	83	209

Stacja weszła w gęste warstwy atmosfery w czasie ostatniego 86331 obiegu na wysokości około 120 km
o 05:44:04 w rejonie zachodniego Pacyfiku. O 05:59:24 resztki stacji rozpoczęły upadek w obszarze
z centrum w punkcie o współrzędnych 44,25° S i 150,4° W. Mapka z rzutem końcowej części ostatniej orbity
oraz rejonem spadku szczątków. Przywiduje się, że spadek fragmentów, które przetrwały spalanie w czasie
wejścia w gęste warstwy atmosfery może być obserwowany przez kilka godzin już po podanym momencie
i dokładne dane będą dostępne dopiero po zakończeniu całego procesu.
 Tak więc po ponad 15 latach (od 19.02.1986 r.) - dokładnie po 5510 dniach 8h 31min 1s lotu, z czego przez
4591 dni zamieszkiwana przez człowieka (przebywało na jej pokładzie w sumie 104 ludzi) stacja
kosmiczna Mir zakończyła swoje istnienie.

   NASA potwierdziła oficjalnie nominacje amerykańskich astronautów do kolejnych załóg Międzynarodowej
Stacji Kosmicznej (ISS): od 5. do 8. ekspedycji. Pełne informacje o składach załóg będą znane dopiero po
opublikowaniu przez Rosawiakosmos nominacji Rosjan w niedalekiej przyszłości.  NASA podała również
oficjalnie skład załogi do lotu STS-109 planowanego na listopad, podczas której zaplanowano czwartą misję
serwisową Teleskopu Hubble'a.

  27.03. w wieku 86 lat zmarł w Moskwie akademik Boris Wiktorowicz Rauszenbach. Był on twórcą systemów
orientacji dla próbników serii Łuna, Mars, Wieniera i Zond a także satelitów Mołnia i statków kosmicznych.

  27.03. w Gwiezdnym Miasteczku pod Moskwą miało miejsce posiedzenie komisji lekarskiej, która zatwierdziła
do lotu na pokładzie statku kosmicznego Sojuz TM-32 całą załogę. Tym samym nie sprawdziły się doniesienia,
że lot pierwszego "kosmicznego turysty" zostanie przełożony z przyczyn zdrowotnych.

  28.03.na kosmodromie Sriharikota podjęto próbę pierwszego startu nowej indyjskiej rakiety nośnej GSLV
(Geo-synchronous Satellite Launch Vehicle). O 10:17 uruchomiono cztery silniki stopnia "zerowego".
W 3,6 sekundy później (T-1 sekunda) jeden z nich został automatycznie wyłączony, ponieważ nie osiągnął
zaplanowanego ciągu. Na szczęście rakieta pozostała na wyrzutni. W locie, oznaczonym jako GSLV-D1
(pierwszy lot doświadczalny) na orbitę GTO miał być wyniesiony testowy satelita komunikacyjny GSAT-1.
Rakieta GSLV przeznaczona jest do umieszczania na orbitach GTO (180-36000 km,i=19,2°) ładunków o masie
do 1,7 t. Masa startowa wynosi 401 ton, wysokość 49 metrów. Jest to rakieta mająca trzy i pół stopnia
o następujących parametrach poszczególnych członów:
 

stopień	silnik	materiały pędne	masa reagentów	ciąg	czas pracy	impuls
4xL40	4xVikas=Viking 2	UDMH+N2O4	4x40 t	4x680 kN	160 s	4x275 s
GS1	S125	HTPB (stałe)	129 t	4700 kN	100 s	261 s
GS2	L37.5=Viking 4	UDMH+N2O4	37,5 t	720 kN	150 s	289 s
GS3	C12=RD-56M	H2+O2 (krio)	12,5 t	73,5 kN	720 s	451 s

Po kilku lotach trzeci stopień, skonstruowany przez rosyjską firmę Chruniczew, zostanie zastąpiony przez
indyjski stopień konstruowany w ramach projektu CUSP (Cryogenic Upper Stage Project). Jego osiągi mają
być na tyle większe od C12, że pozwolą zwiększyć udźwig rakiety do około 2,3 tony.

Witryna internetowa ISRO (Indian Space Research Organization), poświęcona misji jest tutaj.