Lot Atlantis będzie przedłużony
ESA podejmuje próbę odzyskania ARTEMISA
Rosyjski satelita na orbicie
Próba żagla słonecznego zakończona fiaskiem
Wystartował Atlas z satelitą meteorologicznym
Atlantis powrócił na Ziemię
Koronas-F na orbicie

  17.07. kierownictwo lotu misji STS-104 zdecydowało się przedłużyć lot o jedną dobę, aby dać załodze czas
na usunięcie opóźnienia spowodowanego wyciekiem z systemu chłodzenia śluzy Quest i nieszczelnością
zaworu powietrznego.

  18.07. kontrola lotu satelity Artemis, o którego wyniesieniu na zbyt niską orbitę pisaliśmy 12.07. rozpoczęła
procedurę przesuwania go na orbitę geostacjonarną. W tym celu o godzinie 16:19 włączono na 20 minut
silnik, który pierwotnie miał służyć do przeniesienia Artemisa z orbity transferowej na geostacjonarną. Seria
takich manewrów, wykonanych w ciągu kilku najbliższych dni pozwoli podnieść apogeum orbity do około
31 tysięcy km. Następnie przy pomocy kilkudniowej serii manewrów tego samego silnika orbita zostanie
w przybliżeniu ukołowiona na wysokości 31.000 km (czas obiegu 18 godzin). Silnik zostanie odrzucony,
a satelita pozostanie na takiej orbicie około 2 miesięcy,  w ciągu których przeprowadzone zostaną wszelkie
zaplanowane testy. W końcu września przy pomocy silników jonowych Artemisa rozpocznie on wędrówkę
na orbitę geostacjonarną. Ponieważ ciąg silników jest niewielki, podróż ta zajmie kilka miesięcy, a kształt
orbity pośredniej będzie wielozwojową spiralą. Zaplanowany 10-letni czas żywotności satelity zostanie
zredukowany do maksymalnie 1-2 lat.

Drugi z wyniesionych w trakcie 10. misji Ariane 5 satelitów, B-Sat 2b, nie mający tak szerokich możliwości
manewrowych jak Artemis, został uznany za stracony.

  20.07. o 00:17 z Plesiecka wystartowała rakieta nośna Mołnia-M, która wyniosła na orbitę o przybliżonych
parametrach: hp=403 km, ha=40835 km, i=62,83° satelitę łącznościowego Mołnia 3-51.

  20.07. o 00:33 z pokładu rosyjskiego okrętu podwodnego Borisoglebsk (typ Kalmar, Delta-3 w kodzie NATO),
znajdującego się na Morzu Barentsa wystrzelono 3-stopniową rakietę balistyczną Wołna (w kodzie NATO
SS-N-18). W głowicy rakiety znajdował się ładunek, zawierający eksperymentalny żagiel słoneczny o nazwie
Kosmos-1. Po osiągnięciu maksymalnej wysokości 412 km, dwa panele żagla zostały miały zostać rozwinięte,
a zestaw czujników tensometrycznych miał zmierzył wywierane na nie ciśnienie promieniowania słonecznego,
mającego służyć w przyszłości jako źródło napędu sond kosmicznych. Po zakończeniu pomiarów panele miały
zostać odrzucone, a aparatura pomiarowa ( w tym dwie kamery filmowe) miała powrócić na teren poligonu
Kura na Kamczatce. Powrót miał być zapewniony przy pomocy technologii IRDT. Przebieg całej misji miał
trwać około 30 minut. Niestety z powodu niewyjaśnionego na razie błędu nie doszło do oddzielenia ładunku
użytecznego od trzeciego, ostatniego stopnia rakiety. Cały zestaw spłonął w gęstych warstwach atmosfery
w pobliżu zaplanowanego miejsca lądowania. Pierwszy lot w technologii IRDT miał miejsce 08.02.2000.
Z dwóch przeznaczonych wtedy do odzyskania obiektów udało się odszukać tylko jeden. W październiku
eksperyment ma być powtórzony, ale już na orbicie okołoziemskiej, a rakietą nośną będzie Sztil-1N. Witryna
internetowa The Planetary Society projektu Kosmos-1.

  23.07. o 07:23:01 z Cape Canaveral na Florydzie wystartowała rakieta Atlas 2AS, która wyniosła na orbitę
przejściową do geostacjonarnej (hp=275 km, ha=42253 km, i=20,54°) drugiego unowocześnionego satelitę
meteorologicznego GOES-12 (Geostationary Operational Environmental Satellite). Pierwszy wystartował
w maju ubiegłego roku.

  25.07. o 03:38:55 wahadłowiec Atlantis wylądował w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Kennedy'ego
na Florydzie. Misja STS-104 trwała 12 dni, 18 godzin, 34 minuty i 56 sekund.

  31.07 o 08:00:00 z Plesiecka wystartowała rakieta nośna Cyklon-3, która wyniosła na orbitę okołoziemską
o parametrach: hp=498,5 km, ha=539,7 km, i=82,5° satelitę do badań Słońca - Koronas-F. Zadaniem tego
międzynarodowego projektu, w którym oprócz Rosji uczestniczą: Anglia, Francja, Gruzja, Niemcy, Polska,
Ukraina i USA, jest zbadanie wpływu zjawisk zachodzących na powierzchni i we wnętrzu Słońca na procesy
astrofizyczne na Ziemi i prognozowanie ich wpływu na zjawiska w przestrzeni kosmicznej.