Discovery odłączył się od ISS
Wymiana transportowców na ISS
Jeden z instrumentów 2001 Mars Odyssey nie działa
Discovery powrócił na Florydę
Proton wyniósł satelitę zwiadowczego
Discovery nie będzie modernizowany
Start nowej wersji rakiety
Kolejny start Ariane-4

  20.08. o 14:51:30 wahadłowiec Discovery (misja STS-105) odłączył się od Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

  21.08. o 09:23:54,184 z Bajkonuru wystartowała rakieta nośna Sojuz-U, która wyniosła na orbitę okołoziemską
o parametrach: hp=194 km, ha=247 km, i=51,65° transportowy statek kosmiczny Progress M-45. Na pokładzie
znajduje się 1420 kg "suchego" zaopatrzenia dla załogi ISS (żywność, odzież, materiały eksploatacyjne),
890 kg materiałów pędnych, 45 kg powietrza i około 210 litrów wody. Połączenie statku z Międzynarodową
Stacją Kosmiczną (ISS) nastąpiło 23.08. o 09:51.

Tymczasem 22.08. o 06:02 nastąpiło odłączenie od stacji transportowca Progress M1-6, a po godzinie 09:00
jego deorbitacja. Niespalone szczątki transportowca wpadły o 09:51 do Pacyfiku.

  20.08. kontrolerzy lotu sondy 2001 Mars Odyssey zdecydowali się wyłączyć instrument MARIE (Mars
Radiation Environment Experiment). Przyczyną tego jest brak sygnałów z urządzenia podczas ostatniej sesji
łączności, jaka byłą przeprowadzona w ubiegłym tygodniu. Jednocześnie wstępnie zdecydowano się na
niepodejmowanie żadnych działań zmierzających do ponownego uruchomienia instrumentu, aż do czasu
wejścia na orbitę wokół Marsa (23.10.2001). Ostatnio o locie sondy pisaliśmy 02.07.

  22.08. o 18:22:58 prom kosmiczny Discovery powrócił na Florydę. Zakończyła się w ten sposób misja STS-105,
która trwała 11 dni 21 h 12 min 44 s. Jednocześnie dobiegł końca lot drugiej stałej załogi Międzynarodowej Stacji
Kosmicznej (ISS), który trwał 167 dni 6 h 40 min 49 s.

  24.08. o 20:35 z Bajkonuru wystartowała rakieta Proton-K/DM-2M, która wyniosła na orbitę przejściową do
geostacjonarnej tajnego satelitę wojskowego Kosmos-2379 (prawdopodobnie typu Arkon-2). O 03:12, po
odpaleniu ostatniego stopnia rakiety nośnej wszedł on na orbitę geostacjonarną, skąd będzie śledził starty
rakiet balistycznych i kosmicznych.

  28.08. NASA zdecydowała, że z powodu deficytu budżetowego Agencji orbiter Discovery nie zostanie
poddany modernizacji. W trakcie rozpoczynającego się wkrótce remontu, miała zostać zmodernizowana
awionika oraz miano zainstalować tzw. "szklany kokpit" MEDS, czyli zestaw dużych graficznych wyświetlaczy
ciekłokrystalicznych, wmontowanych w miejsce monochromatycznych, opartych jeszcze na technologii lamp
kineskopowych. Powrót Discovery do lotów przewidziany jest na połowę 2003 roku.

  29.08. o 07:00:00 z Centrum Kosmicznego Tanegashima (Japonia) wystartował pierwszy egzemplarz nowej
rakiety nośnej H-IIA. Rakieta jest udoskonaloną wersją swej poprzedniczki, H-II. W porównaniu do niej ma
zwiększoną masę startową (285 ton) i nośność (4,1 t na GTO, 10 t na LEO). W wersji podstawowej (H2A202)
jest to rakieta dwuipółstopniowa. Pierwszy stopień, napędzany silnikiem LE-7A o ciągu 1,1 MN zasilany jest
przez kriogeniczne materiały pędne - ciekły tlen i ciekły wodór. Dodatkowo ciąg startowy pierwszego stopnia
wspomagany jest przez dwie rakiety boczne SRB-A na stałe materiały pędne, o ciągu 2x4,52 MN. Napędzany
silnikiem LE-5B o ciągu 137 kN drugi stopień zasilany jest, podobnie jak stopień pierwszy kriogenicznymi
materiałami pędnymi. Rakieta ma budowę modułową, dzięki czemu występować będzie w pięciu mutacjach,
z których najsilniejsza (H2A212) będzie miała nośność 7,5 t na GTO. Przewiduje się też zbudowanie wariantu
H2A222, o nośności 9,5 tony na GTO.

Podczas pierwszego startu na pokładzie rakiety umieszczone zostały dwa ładunki: VEP-2  (Vehicle Evaluation
Payload - zestaw przyrządów pomiarowych), który został połączony z drugim stopniem rakiety na orbicie
GTO oraz półmetrowej średnicy kula LRE (Laser Ranging Equipment), wyposażona w zestaw odbłyśników
laserowych, służących do określenia stopnia dokładności satelizacji. Została ona odłączona w T+39 minut
47 sekund. Parametry orbity są bardzo zbliżone do założonych i wynoszą: hp=272 km, ha=36215 km, i=28,15°.

Japoński program kosmiczny doznał w ostatnich latach serii porażek. Dwa ostatnie starty zakończyły się
zniszczeniem rakiet nośnych (15.11.1999 i 10.02.2000). Prócz tego pierwsza japońska sonda skierowana do
Marsa weszła na orbitę na tyle różną od zaplanowanej, że z powodu braku paliwa jej satelizacja zostanie
opóźniona o ponad 4 lata. W związku z tymi problemami 10.04. trzy japońskie agencje kosmiczne podpisały
porozumienie o współpracy.

  30.08. o 06:46 z Kourou w Gujanie Francuskiej wystartowała rakieta nośna Ariane 44L, która wyniosła na
orbitę przejściową do geostacjonarnej (GTO) satelitę łącznościowego INTELSAT 902.