Łuna 2


Sonda Łuna 2.

Radziecka sonda Księżyca, pierwszy obiekt, który osiągnął powierzchnię innego ciała niebieskiego.

Sonda zbudowana była w postaci niestabilizowanej kuli o masie około 390 kg (wliczając w to eksperymenty naukowe zamontowane na ostatnim stopniu RN ) i średnicy 0,9 m, z której wystawały anteny i wysięgnik magnetometru. Zasilana była z baterii chemicznych. W skład aparatury naukowej wchodziły:
 

  • magnetometr;
  • 4 protonowe pułapki jonowe do badania składu gazu międzyplanetarnego;
  • 2 pułapki jonowe do badania promieniowania korpuskularnego Słońca;
  • 2 detektory piezoelektryczne do rejestrowania uderzeń mikrometeorytów;
  • zestaw czujników do badania intensywności i składu promieniowania kosmicznego oraz detekcji ciężkich jąder.


    • Prócz tego na ostatnim stopniu rakiety umieszczony był eksperyment o nazwie "sztuczna kometa". Polegał on na odparowaniu  10 kg sodu, co pozwalało śledzić gęstość materii w tym rejonie.

    Przebieg lotu:

    Start 12.09.1959 o 06:39:42 z wyrzutni LC1 kosmodromu Bajkonur. Rakieta nośna Wostok-L. Tego dnia o 18:39 w odległości 140 000 km od Ziemi uruchomiono eksperyment "sztuczna kometa".

    13.09.1959 o 21:02:24 sonda spadła z prędkością 3,3 km/s na Księżyc w rejonie Mare Imbrium, pomiędzy kraterami Archimedes a Autolycuso, współrzędne selenograficzne 30° N, 1° W.

    Strona główna | Księżyc