Wystartował Landsat-7
Prace w otwartym kosmosie
Kłopoty z anteną MGS
HST - tylko 3 żyroskopy
Pierwszy start rakiety Dniepr-1
Mir podnosi orbitę
ISS - Mir
Ikonos-1 nie wszedł na orbitę
Start z kosmodromu Kapustin Jar
Nieudany start Milstara

  15.04. o 18:32:00 z kosmodromu Vandenberg wystartowała rakieta Delta-2 (7920) z amerykańskim satelitą
teledetekcyjnym LANDSAT-7.

  16.04. o 04:37 kosmonauci Wiktor Afanasjew i Jean-Pierre Haignere wyszli na zewnątrz stacji kosmicznej
Mir. Ich pobyt w otwartym kosmosie trwał  6 godzin 19 minut (godzinę dłużej niż zakładano). Planowany
przebieg spaceru został zrealizowany nie w pełni, m.in. nie udało się otworzyć pojemnika z klejem do testów
procesu uszczelniania modułu Spektr i nie zrealizowano eksperymentu Sprut do pomiaru poziomu radiacji
wokół Mira. Umieszczono też na orbicie rosyjsko-francuskiego satelitę radioamatorskiego Sputnik-99 (RS-19).
Pod koniec pracy u jednego z kosmonautów pojawiły się problemy z pracą systemu wentylacyjnego
skafandra Orłan.

  16.04. wystąpiły kłopoty z ustawieniem anteny kierunkowej o dużym zysku (HGA) na sondzie Mars Global
Surveyor. W związku z tym przeszła ona w "contingency mode" , co oznacza że zaprzestała wszelkiej pracy
badawczej, ale nie przeszła w tryb "safe mode". Powrót do normalnego trybu (bez wykonywania badań)
nastąpił 20.04. Na podstawie zapisu telemetrii ustalono że antena nie może się wychylać w płaszczyźnie
azymutalnej poniżej 41° z bliżej nieustalonej przyczyny. Powrót do mapowania przy unieruchomionej antenie
ma nastąpić 29.04. a 06.05. do mapowania nominalnego. Od tego dnia aż do lutego 2000 roku kąt pomiędzy
płaszczyzną orbity a Ziemią będzie w zakresie 41-80°.

  20.04. około 13 UT zaprzestał pracy ostatni rezerwowy żyroskop teleskopu Huble'a. Został on odłączony
od systemu nawigacyjnego HST w styczniu 1999, po wystąpieniu w nim wahań prędkości obrotów.
Jakakolwiek usterka któregoś z pozostałych żyroskopów spowoduje przełączenie się HST w "safe mode".
Misja serwisowa STS-103 zaplanowana jest na październik 1999.

  21.04. o 04:59:03 UT z silosu na kosmodromie Bajkonur wystartowała pierwsza rakieta Dniepr-1. Wyniosła
ona na orbitę brytyjskiego satelitę technologicznego UoSat-12. Rakieta Dniepr jest zbudowana na podstawie
rakiety strategicznej R-36M2 (w kodzie NATO SS-18 mod.4 "Satan"). Jej nośność na niską orbitę po dodaniu
trzeciego stopnia S5M (3. stopień Cyklona) wyniesie 3.600 kg.

  23.04. rozpoczęto serię 5 impulsów mających podnieść orbitę stacji Mir. Pierwszy impuls zwiększył prędkość
Mira o 2,1 m/s. Kolejny 28.04. zwiększył prędkość o 2,15 m/s , następny będzie wykonany 29.04. Podnoszenie
orbity może oznaczać, że udało się zebrać środki finansowe na przedłużenie funkcjonowania Mira. Rząd Rosji
wyznaczył datę 30.04.1999 jako ostateczną do przedstawienia sponsora, gotowego płacić 250 mln. $ rocznie za
eksploatację Mira.

  26.04. zaprezentowano następny element Międzynarodowej Stacji Kosmicznej - Moduł Serwisowy. Jego start
zaplanowano na 20.09.1999, ale przewidywane jest przeniesienie startu na grudzień. Przy okazji szef NPO
Energia Jurij Siemionow powiedział, że stacja Mir zostanie na orbicie do przyszłego roku, choć być może bez
załogi. Jednocześnie Siemionow stwierdził, że roczny koszt eksploatacji Mira wynosi poniżej 100 mln. $, a to
ze względu na ubiegłoroczną znaczną dewaluację rubla. Równocześnie zdementowano informację o locie
w statku kosmicznym Sojuz TM-30 Petera Llewellyna, biznesmena z Wlk. Brytanii, gotowego jakoby zapłacic
za tygodniowy lot 100 mln. $.

  27.04. o 18:22 z Vandenberg wystartowała rakieta Athena-2 z satelitą teledetekcyjnym Ikonos-1. Ładunek
nie osiągnął orbity, z powodu nie oddzielenia się osłony startowej o masie ok. 700 kg. Ostatnie uzyskane dane
telemetrii pochodzą z T+480 s, (wyjście z zasięgu stacji śledzenia w Vandenberg), w czasie pracy ostatniego
stopnia rakiety (OAM).

  28.04. o 20:30 z kosmodromu Kapustin Jar wystartowała rakieta kosmiczna Kosmos-3M. Umieściła ona na
orbicie dwa satelity: niemiecki naukowy ABRIXAS (A Broad-band Imaging X-ray All-sky Survey Satellite)
i włoski technologiczny Megsat-0. Był to pierwszy start kosmiczny z Kapustin Jaru od 1988 roku.

  30.04. o 16:30 z kosmodromu Cape Canaveral na Florydzie wystarowała rakieta Titan 401B z wojskowym
satelitą łącznościowym Milstar-2 F-1. Satelita wszedł jedynie na niską orbitę okołoziemską (h=740-5000 km,
i=28°), zamiast na geostacjonarną. Powodem była awaria stopnia górnego Centaur. Dodatkowo nie udało się
rozłożyć paneli baterii słonecznych satelity. Zasoby energii z akumulatorów wystarczą na okoła 24 godziny.
Z dużym prawdopodobieństwem misję można uważać za straconą.